Geen hoop op morgen,
geen hoop op wat dan ook.
De waarheid is dat we er allemaal wel eens over nagedacht hebben, hoe vreemd het ook mag klinken.
Het leven kan moeilijk zijn. We willen gewoon weten dat we er een eind aan kunnen maken als het moet.
Er waren knappe mensen die alles leken te hebben. Glimlachend aan de buitenkant, maar van binnen gebroken.
We proberen ons allemaal aan te passen om hetzelfde te zijn. Want anders zijn kan tot haat en vrees van anderen leiden.
We verlangen naar acceptatie, en afwijzing in het bijzonder van de mensen waar we het meest van houden en die we respecteren, kan ons naar de donkerste plaatsen verwijzen.
Zelfs de kleinste dingen in het leven kunnen soms te veel zijn.
De slachtoffers leven in angst. Genegeerd, buitengesloten en alleen. De zwakken gaan aan de drugs om de pijn te verzachten.
Maar dat duurt nooit lang. De emoties komen terug en heftiger dan ooit. En dat soort pijn heeft een energie in zich.
Die trekt demonen aan, en die achtervolgen ons in onze dromen. En diep van binnen weten we dat die demonen ooit zullen verdwijnen.
Maar niet voor we dood zijn.
- Demons never die (film)